دست خودم که نیست
گرفته در آغوشت
سرت را روی شانه ام فشار می دهد که اگر بگذاری.
دست خودم نیست
که می آید روی صورتت
نگاهم
سلام می کند
به محبوبیت پشت چشمانت
- داشتم فکر می کردم برای حجاب کلمه ی فارسی پیدا کنم -
و دست می دهد به تو
که نمی گیری...
به من هم دست می دهد گاهی
و بدجور می گیردم...
دست خودم نیست...
- دارم می گردم برای صبر کلمه ی فارسی پیدا کنم ـ
...
مستم. دوست دارم گریه کنم. بیش تر از این که تا حالا کردم. مست کن. می دونم که مخالفه، ولی مست کن... اون وقت...نمی دونستم که انقدر خوب آهنگای گوگوش رو حفظم... شب شیشه ای دیگه نمس شکنه، از تو این شیشه ای همیشه گی خورشید مقوایی سر می زنه، به عزای دو ری دستای ما...مستم، و کم می شه که مست باشم. از وقتی دکتر لعنتی گفت که...آدم باید قدر مستیش رو بدونه و فقط برای این که یادش بمونه آپدیت کنه...نه؟مست کن. و با من باش. به یاد من مست کن، بدون این که هیچ وقت با هم مست بوده باشیم...گریه...
در تمام آغوش ها
به جای آن که چفت بشوم
هرز می روم .
ـ می ترسم از این واژه های بی چشم و رو
که وسط شعرهایم می پرند یکهو .
شاید برای من
تنها دهان واژه ها کافی ست ـ
عاشق نیستم.
هرزه ام .
و این را تمام آغوش هایی
که از من رو گرفتند
و از چشم هاشان انداختند
ثابت کرده اند.
من می مانم و دهانی
که مدام اسمم را از آخر به اول تکرار می کند...
عاشق می شوم
پاشوبه می کنم
تب می رود
و عشق می ماند...
نه،
هیچ کس،
هیچ کس نباید تشت آب را زیر تخت خوابم پیدا کند...
دیشب با یه دانمارکی کلی فارسی حرف زدم. گفت که فارسی رو دوست داشته و یاد گرفته. پرسیدم آهنگ زبان فارسی به نظرش چه جوریه؟ گفت...
گفتم وقتی می خوام معنی کلمه رو ازش بگیرم و فقط موسیقیش بمونه پشت سر هم تکرارش می کنم. باران باران باران باران باران باران باران باران باران باران باران باران...این بود مثالی که زدم.