هیچ چیز غم انگیزتر از زنی نیست که کیسه های پلاستیکی سنگینی در دست دارد و ماشین ها نمی گذارند از خیابان رد شود،
یا پسر بچه ای که تفنگ بزرگی در دست دارد و لبخند نمی زند.
یا تو وقت هایی که دوستم داری و نمی خواهی بفهمم،
یامن وقت هایی که تو دوستم نداری و با خودم فکر می کنم دوستم داری و پنهان می کنی.
زمین خسته شده بود از بس که این همه سال همه چیز را به سمت خودش می کشید،
و من تو را .
کیسه های سیب زمینی و پیاز و خیار و گوجه فرنگی و برنج را از وسط جنگی خونین رد می کردم
و حتمن مادر بودم.
مادر بچه هایی که از تو نیستند.
تو نمی توانی پدر خوبی باشی.
منتظر ۱۸
بی دلیل خط آخر رو «دوست ندارم» تأکید می کنم بی دلیل یا شاید چون فقط الان دلم می خواد چیزی بگم
سلام ماکان / دوباره شعر خوبی از تو خواندم
با سطرهایی قابل توجه
---------------
کشتی نوح از خشکی
آب آکواریوم را خالی کرده بودند که عوض کنند
آکواریوم را دوباره پر نکردند
--------------
صفحه سی ام از صفحات گرامافون
سلام به روزم
_____________________________________________________________
_____________دوست دارم دست کنم تو . . . مو . . . هات _________________
_____________________________________________________________
سلام چقدر با استعاره و زیبا می نویسی به دل میشینه تمام احساساتت را شاعرانه نوشته ای. و موج غم و تنهایی درونش. شاد باشی
به روزم. سپاس