دریا. بوی شور دریا. دریا مرا به خویش فرا می خواند...
یاد اون بهاری افتادم که بهم گفتی وقتی رفتم شمال برم تو آب. من هم رفتم. چند تا ماهیگیر اون ورا بودن.وقتی منو دیدن خندیدن. رفتم تو آب. بارون ریز می اومد. محلی ها بهش می گن شی. سرمو نکردم زیر آب. وقتی مثل موش خودمو کشیدم بیرون بیش تر خندیدن... چه قدر بزرگ بودم.
دره ها... دره ها مرا به خویش فرا می خوانند...
یکی بهم گفت اگه بندازنت توی یه اتاق سفید که تمام وسایلش سفیده... گفتم می زم یه گوشه ش می شینم. گفت همه چیزش یه دست سفیده ها! گفتم آرومم می کنه... مشکلی ندارم... تست روانشناسی بود .
کویر... مرا بدجور دارد به خویش فرا می خواند! و مرگ...
سلام. فکر نکنی می خوام در مورد پستات چیزی بگما نه !!!!! انقدر بدن که هی من هر روز چک میکنم ببینم آپدیت کردی یا نه. اومدم بگم من یوزر نیم! و پسورد این بلاگو می خوام.
و مرگ .