بر دوش من بار گناهان توست
و بار تو برای آسمان
به طرز تحمل ناپذیری سبک است...
با هم فتح می کنیم.
ولی تنهاییت را
به شِرپا*ی وفادارت ترجیح می دهی...
کاش لااقل
پیش از آن که از خود برانی ام
در آغوشم کشیده بودی.
و کاش لااقل
می دانستی
چه قدر سنگین شده ام
بی بار تو بر روی شانه هایم.
پ ن :شرپا:نپالی هایی که به صعود کنندگان اورست کمک می کنند.بعضی از آنها بیش از انگشتان یک دست اورست را فتح کرده اند.رکورد دار فتح اورست یک شرپاست با یازده بار فتح.
این جا را بخوانید.
پ ن۲: از حافظ و میلان کوندرا متشکرم.
و..کاش میدانستی که چه زیبا میشود...بی نیازی!و..آنکه جنس به سوی جنس خویش است و اصل از آن اصل..و..چه سختست غمهاییکه اب نمیشوند!..