خسته ام.
خوابم می آید...


خاطره ات خودش را در چشمم اشکاویز کرده است،
و مدام منتظر کسی ست که جلویش را بگیرد...
می دانم.
صندلی پلک را از زیر پای تصویر تو نباید کشید!



چند وقتی ست که اشک هایم تنگ شده اند
و پلک هایم سنگین.
(تقصیر وزن خاطره ی توست شاید...)

خسته ام...
خوابم می آید...