آدم هایی که ارزش ندارن. آدم هایی که ارزش ندارن...


یه دوستی از هوگو برام آفلاین روایت کرده که : خوش بخت ترین آدم ها کسی ست که خدارون به او قلبی پر از احساس داده باشد.
ریدم تو این خوشبختی... ریدم دهن اون خدای...

وقتی مشکلاتم زیاد می شه تند تند آپدیت می کنم... هی شعر می گم... می خوام از مشکلاتم کم کنم.می خوام اصلاً آنلاین نشم یه مدت...می خوام فرار کنم از این مزخرفات...ارکات...چت...وبلاگ...آفلاین...آفلاین...آفلاین...فرار کنم از آدم هایی که ارزش ندارن... از آدمهایی که ارزش ندارن...

می خوام زندگی کنم.





پ ن : الان شنبه ساعت ده شبه. آنلاین شدم، آفلاین چک کردم،آفلاین گذاشتم، و الان هم دارم وبلاگ می نویسم. در کل کامنت خودکار آبی رو خیلی پسندیدم. خودم هم که ریییییییییییییییییییییییدم!!!دارم زندگی می کنم  :)