کاش سر همه ی دوستت دارم های زندگیم دکتر ها روزه ی سکوت داده بودند...
پ ن : الان خیلی قاطیم. روز خوبی داشتم...ولی سه دقیقه غفلت باعث شد طلسم هر روز آپدیت کردنم بشکنه... می خواستم مطلب آشپزخانه م هر چه بیشتر تو صفحه ی اصلی بمونه... بازی قشنگی بود. حیف شد! پ ن ۲ : یکی از دوستای خیلی خوبم گفت چرا انقدر راجع وبلاگ تو وبلاگ می نویسی؟ خوب من راجع به چیزایی که خیلی واسه م مهمه و ... این جا می نویسم.
وبلاگ زیبایی دارید . پاینده باشید .
عجب انسان وارسته ای بوده اون دوستت!!!
چند دقیقه غفلت یک عمر پشیمانی .
per me , tu sbagli....
اصلن این دوستت دارم هم عجب چیز عجیبیه !
...